Bu gece rüzgâr vardı
Rüzgâr ise çok gençti
Saçlarımı bozmuyor
Bedenimi üşütmüyordu
Bu gece rüzgâr vardı
Aklım ise çok hovarda
Uzaklarda bir yerde
Kaybolmaya meyilli sürekli
Bu gece rüzgâr vardı
Rakım ise çok suluydu
Kaç duble içtim bilmiyorum
Yalnızlığım sek kaldı seninle
Bu gece rüzgâr vardı
İçimde otuz yaşın korkusu
Kaç yılım kaldı bilmiyorum
Neler yaşadım unuttuğum
Bu gece rüzgâr vardı
Ahmakıslatan eşliğinde
Sokak sokak yürümek istiyordum
Çıkmazlara kapıla kapıla
Bu gece rüzgâr vardı
Simsiyah gölgemin eşliğinde
Ne kadar benimdi bilmiyorum
Bildiklerime yakınamıyorum.
2 yorum:
"Bildiklerime yakınamıyorum."
eskimiş bir ses gibi kulaklarımda patladı bu cümle.unuttuğum ne varsa aklımdan hiç çıkmayanlar zaten.artık kayıtsızlığın,umarsız bir boşvermenin sesini duyduğum içindir belki; nerede çok şey anlatan bir cümle görsem,yankısında suskuma gömülüyorum
bizi susturan, aklımızda soru işaretleri bırakan, bağırıp bağırıp sesimizi duyuramamak, beynimizde hep dolaşması kimsenin bilmediği şeylerin...
Yorum Gönder