Geceydi günün ve sis
Sevişiyordu her yeriyle karanlığın.
Utanmak yok,
Gözler önünde
Çırılçıplak.
“Sis ve Gece”
Vurulmuşlar birbirlerine
Biri platonik biri melankolik
Ki uykusuzdu zordu sevişmek
Sessizliğe boyun eğebilmek
Çığlıklarına hakim olmak, inlememek
Adı çıkmasın diye “Sis ve Gece”
Gece karanlıktı ve de dışlanmış
Diğeri ise Sis; toz, duman o da yalnız…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder