1 Mart 2009 Pazar

uzun zaman sonra yeniden...

Nerden başlamak gerekli artık bilemiyorum, o kadar uzun zaman oldu ki seni görmeyeli, seninle konuşmayalı, gülmeyeli... Kendimi unuttuğum olağan zamanlarda hep aklıma geliyor, kendi kayıplarımda bir de seni gömdüğümü farkediyorum, kendi cesedimin yanında bir başkasınında gömülü olduğunu görmek kıskandırıyor beni ama çevreme baktığımda daha bir çok boş mezar olduğunu görüyorum. Ve tek hüznümün sen olmayacağı yazıyor mezar taşlarında. Ama şimdilik sen varsın kendi kayıplarımda aramaya çalıştığım, her gün anlamsız şekilde daldığım, uykusuz geceler adadığım... lütfen gel...

Hiç yorum yok: