sen ve yalan
toprağın derinlerinde kanayan
hep sağa yol alıp
sola ağlayan
sen ve zaman
güneşle doğan, ayla batan
bir dakikaymış gibi yaşayıp
bir ömür ölen
Hakkımda
- onur
- Puslu bir 10 eylül sabahı doğmuşum annemin çığlıkları eşliğinde. Bundandır hep eylüle olan yakarışlarım, sövüşlerim, hayranlığım, malubiyetlerim. Nasıl doğduğumu anlatılanlardan bildiğimden galiba nasıl öleceğimi çok merak ediyorum. Ve sürekli kendi ölümümü tasarlıyorum zihnimde. Ve bazen tasarladıklarımı kaleme alıp onları başkalarına okutuyorum. En çok hoşuma giden insanların yüzündeki ölümden korkar ifade yazımı okuduklarında. Kendimi yormayı, beynimi yormayı, her aydınlığın altında karanlık bir köşe aramayı seviyorum.
NAZIM
Ne güzel şey hatırlamak seni : ölüm ve zafer haberleri içinden, hapiste ve yaşım kırkı geçmiş iken...
ITALO CALVİNO
Dünya insandan önce vardı, insandan sonra da var olmayı sürdürecektir ve insan dünyanın kendine ilişkin bazı bilgileri düzenleyebilmesi için bir fırsattır
SHAKESPEARE
Yağmuru seviyorum diyorsun, yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...Güneşi seviyorum diyorsun, güneş açınca gölgeye kaçıyorsun... Rüzgarı seviyorum diyorsun, rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun... İşte,bunun için korkuyorum; Beni de sevdiğini söylüyorsun...
Sensizliğe boyun eğdim sonunda. Olmadı, göze alamadım. Her geçen yalnız günümde, sensizlik işkencelerine katlanamadım. Yalvardım ilk defa, durun yapmayın. Kalbimi söküp almayın! Kaç gün sürdü? Neler yaşadım? Nerdeyim? Hatırlamıyorum. O karanlık günleri hatırlamak, hatırlatmak istemiyorum. Bilincim yerinde değil. Geceleri sayıklıyorum hala uyuyabildiğim nadir saatlerde.
Küçük bir odada, On dört yetim çocuk. Ondördüde 10 eylül doğumlu, Ondördüde sonbaharın çocuğu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder